Menu Sluiten

‘Het Zaad en de 11 eitjes’

De lange weg tussen hoop en teleurstelling van een homostel met kinderwens.

Filmpremière en televisie-uitzending van de intieme documentaire ‘Het Zaad en de 11 eitjes’.

Er is in de afgelopen decennia veel bereikt op het gebied van homo-emancipatie, maar de strijd is nog niet klaar. De meeste landen staan adoptie door een paar van gelijk geslacht niet toe. Er bestaan hardnekkige vooroordelen over draagmoederschap en een oproep plaatsen om een draagmoeder te vinden is zelfs strafbaar. Nederlandse IVF-klinieken helpen alleen hetero’s en lesbische vrouwen, maar geen homomannen en in de landen waar het wel mogelijk is kost zo’n traject al snel een ton. Een groeiende groep homomannen legt zich hier niet bij neer en wil hun kinderwens niet uitstellen tot zij een goede baan, een huis en een goed gevulde bankrekening hebben. Net als heterostellen willen zij, zodra zij een serieuze partner gevonden hebben, een gezin vormen. Dat dit niet makkelijk zal gaan verhoogt het gevoel van urgentie en zij beginnen dus al vroeg aan de lange weg vol hobbels en obstakels.

Documentaire ‘Het Zaad en de 11 eitjes’

Dennis (28) en Lody (25), een jong homostel uit Delft, willen graag kinderen. Ze hebben de optie om te adopteren of met een alleenstaande moeder of lesbisch stel te co-ouderen. Maar net als heterogezinnen willen zij kinderen van henzelf en geen samengesteld gezin. Dit wordt mogelijk als hun nicht aanbiedt om als draagmoeder hun kind te dragen. Haar eigen gezin is met twee kinderen compleet, maar ze wil met liefde nog een kind dragen voor haar neef. Maar niet van haar eigen eicel, want dat voelt teveel eigen. De wenspapa’s hebben nu dus nog een eicel nodig en een kliniek die de bevruchting tot stand wil brengen.

‘Het Zaad en de 11 eitjes’ is een schrijnend verslag van de lange weg tussen hoop en teleurstellingen van een homostel met een kinderwens.
Documentairemaakster Julia von Graevenitz van Bosch Film filmde anderhalf jaar lang hoe Dennis en Lody samen met de draagmoeder het onmogelijke toch mogelijk proberen te maken. Zij zijn genoodzaakt om in het buitenland op zoek te gaan naar een eiceldonor en een IVF-kliniek. In Canada blijkt dit allemaal geen probleem, maar de kosten voor dit traject lopen op tot veertigduizend euro. Dennis en Lody leggen elke cent apart en proberen met hulp van hun families en door ludieke crowdfundingsacties dit hoge bedrag bijeen te krijgen. Intussen moeten zij hun zaad in laten vriezen in Canada en een keuze voor een eiceldonor maken. Alles lijkt voorspoedig te gaan, totdat er uit de bevruchte eicellen maar 1 embryo ontwikkelt… Ze hebben maar één kans. Dit embyo wordt ingebracht in de baarmoeder van de draagmoeder. Terug in Nederland is zij helaas niet zwanger. Twee jaar inspanningen en enorme uitgegeven bedragen verder, blijkt alles voor niets.

‘Het Zaad en de 11 eitjes’ maakt inzichtelijk hoe moeilijk het voor homomannen in Nederland is om hun kinderwens te vervullen.

De situatie in Nederland

In Nederland is het niet verboden om dankzij de hulp van een draagmoeder een kind te krijgen. Het is wel verboden om via social media of in de krant een oproep te doen om een draagmoeder te vinden. In eigen kring een draagmoeder vinden die haar eigen eicel wil laten bevruchten is veelal onmogelijk. De meeste homomannen zijn aangewezen op een eicelbank en bevruchting middels IVF. In Nederland zijn er geen klinieken die homomannen hierbij willen helpen. Veel mannen moeten uitwijken naar de VS of Canada, waar het juridisch en medisch wel mogelijk is wat in Nederland niet kan. Maar de kosten van de eiceldonatie en de IVF-bevruchting zijn al snel een halve ton.

Afgelopen december kwam de Staatscommissie Herijking Ouderschap met voorstellen aan de minister voor een Nederlandse regeling voor draagmoederschap en betere wetgeving en beleid rondom de nieuwe diverse gezinsvormen, waaronder regenbooggezinnen en meeroudergezinnen. Het wachten is nu op de regering om zich hierover uit te spreken en nieuwe wetten aan te nemen.

De confronterende documentaire gaat 5 maart in première in het OBA-theater te Amsterdam en zal daarna publiekelijk vertoond worden bij verschillende landelijke vertoningen met debat. De tv- uitzending bij de KRO-NCRV is op 21 maart om 23:00 uur.

Gastsprekers tijdens de premiere zijn onder andere Aleid Wolfsen, voorzitter van de Staatscommissie Herijking Ouderschap, Sara Coster, wensoudercoach en bestuurslid van Meer dan Gewenst en Marc Faber, initiator van de wensvaderbijeenkomsten van Stichting Meer dan Gewenst en voormalig bestuurslid.

Een productie van Bosch Film
Regie: Julia von Graevenitz
Eindredactie KRO-NCRV: Jelle Peter de Ruiter mogelijk gemaakt met het steun van het Cobo Fonds.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *