Met zijn oerconservatieve, bijna dogmatische uitspraken over het ‘echte’ katholieke geloof jaagt bisschop Joannes Gijsen in 1979 heel progressief Nederland de stuipen op het lijf en veel katholieken de kerk uit.
Hij is tegen de pil, tegen abortus, tegen echtscheiding, vóór het gezin en vooral heel erg tegen homoseksualiteit. Behoudende katholieken zijn het vaak met hem eens. Een grote groep homoseksuelen besluit te gaan demonstreren in de bisschopsstad Roermond tijdens het paasweekend. Na Witte Donderdag en Goede Vrijdag ontstaat daar op 14 april 1979 de eerste Roze Zaterdag.
Meer dan 4000 mensen lopen mee, waaronder ook geestelijken en priesters. De spandoeken met uitspraken als ‘Gijsen Flikker op’ en ‘Gijsen heeft de pik op ons’ zijn niet van de lucht. De solidariteit met de verguisde homoseksuelen is groot en veel katholieken scharen zich achter het protest. Er komen vele honderden steunbetuigingen uit het land: van de partijbesturen van de PvdA, PSP en CPN, van de katholieke VVD-leden en CDA Limburg, maar ook van privépersonen als Albert Mol, Liesbeth List en de Zangeres zonder Naam.
De tentoonstelling vertelt verhalen over de homobeweging en emancipatie, toen en nu. Er zijn filmverslagen te zien, een speciaal door L1 (Limburgse regionale omroep) gemaakte documentaire, heel veel foto’s uit privéarchieven, interviews, verhalen van persoonlijk betrokkenen en originele steunbetuigingen van bekende Nederlanders en politici.
Opmerkelijk is een foto van een homofiele demonstrant die cynisch in de camera kijkt en een bord hooghoudt met de tekst: ‘Gijsen moet blijven!’ Zonder de conservatieve bisschop was er dat jaar geen eerste Roze Zaterdag in Limburg geweest, die uiteindelijk mede aan de basis heeft gestaan van de emancipatie van homoseksuelen in Nederland.
De expositie is ontwikkeld door het Centre Céramique in Maastricht
Tegelijkertijd is er op het IHLIA-plein de tentoonstelling DEMONSTREER !!! te bekijken die een beeld schetst van de allereerste ‘homodemonstratie’ in Nederland, in Amsterdam in 1977.